- walka na śmierć i życie
- = bój na śmierć i życie
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
na śmierć i życie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długotrwały, wieczny, niezależny od okoliczności zewnętrznych, gotów na wszystko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienawiść, przyjaźń, przymierze na śmierć i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
i — 1. «litera oznaczająca samogłoskę i (np. w wyrazach: ile, iść) lub miękkość poprzedzającej spółgłoski (np. w wyrazach: biały, miasto, wiedza, ciocia, siano) albo oznaczająca jednocześnie: samogłoskę i oraz miękkość głoski poprzedzającej (np. w… … Słownik języka polskiego
bez pardonu — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest prowadzony bez litości, bez przebaczenia, w którym nikogo się nie oszczędza; bezpardonowy, na śmierć i życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walka, bitwa bez pardonu. Pod bramą zachodnią… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bój — m I, D. boju; lm M. boje, D. bojów 1. «starcie zbrojne walczących stron; bitwa, walka» Ciężki., zażarty bój. Krwawy bój. Iść do boju. Stanąć do boju. Wieść bój. Bój toczy się, wre, wszczyna się. ◊ Boje homeryczne a. homeryckie «walki dł … Słownik języka polskiego
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego